تاثیر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و ویژگی های لاشه بره های نر آمیخته

نویسندگان

محمدعلی رمضانی

یدالله چاشنی دل

اسدالله تیموری یانسری

حمید دلدار

چکیده

اثرات سه سطح مختلف پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه به ترتیب در نسبت­های 70 به 30، 65 به 35 و 60 به 40 (درصد پروتئین خام) روی توان پرواری و خصوصیات لاشه 24 راس بره نر حاصل از آمیخته­گری تجاری نژاد زل- سنگسری، با سن تقریبی 6 تا 7 ماه و میانگین وزن زنده 5/2 ± 29 کیلوگرم مورد بررسی قرار گرفت. سطح انرژی و پروتئین خام درهمه تیمارها یکسان بود. بره­ها به مدت 95 روز در قفس­های انفرادی مورد تغذیه دستی قرار گرفتند. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار (جیره) و هر تیمار با 8 تکرار روی دام­های آزمایشی انجام شد. اضافه وزن و میزان خوراک مصرفی به ترتیب هر دو هفته یک­بار و روزانه اندازه­گیری ­شد. در پایان دوره 50 درصد از بره­ها جهت تعیین وزن لاشه، درصد گوشت و درصد چربی ذبح گردیدند. نتایج آزمایش نشان داد که میانگین افزایش وزن روزانه، ماده­ خشک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی بره­های تغذیه شده با جیره­های آزمایشی به ترتیب 2/173، 8/210 و 4/200 گرم، 48/1، 51/1 و 50/1 کیلوگرم و 54/8، 39/7 و 58/7 بود. نوع جیره اثر معنی­داری بر ماده­ خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی داشت. اثر نوع جیره بر وزن لاشه گرم، درصد گوشت و درصد چربی در نمونه­های حاصل از لاشه بره­های آزمایشی معنی­دار نبود. نتایج این آزمایش نشان داد که جیره حاوی 35 درصد پروتئین غیر قابل تجزیه و 65 درصد پروتئین قابل تجزیه در شکمبه به عنوان مطلوب­ترین جیره برای بره­های آزمایشی به شمار می­رود.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره های نر پرواری

در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیره­های سریع التخمیربر عملکرد بره های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیه­پذیری ماده­ی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجاله­ی سویا و کنسانتره جیره­های مذکور طی زمان­های مختلف شکمبه­گذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید...

متن کامل

بررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره‌های نر پرواری

در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیره­های سریع التخمیربر عملکرد بره‌های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیه­پذیری ماده­ی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجاله­ی سویا و کنسانتره جیره­های مذکور طی زمان­های مختلف شکمبه­گذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید...

متن کامل

اثر نسبت های مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر بازده نیتروژن و بیان ژن UT-B در بره های در حال رشد بلوچی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر کنترل نیتروژن اوره ای بازگردانده شده به شکمبه و تنظیم بیان ژن ناقل اوره، از سه راس بره نر بلوچی یکساله (2±30 کیلوگرم) مجهز به فیستولای شکمبه‌ای در قالب طرح چرخشی متوازن در زمان، استفاده شد. تیمار‌ها دارای سطح پروتئین خام یکسان و به ترتیب دارای سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه 8...

متن کامل

اثر نسبتهای مختلف پروتئین قابل و غیر قابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و فراسنجه های متابولیک نیتروژن دفعی در بره های نر پـــرواری

در آزمایش اول تجزیه پذیری ماده ی خشک و پروتئین خام پودر ماهی، کنجاله ی سویا و کنسانتره های جیره طی زمان های مختلف شکمبه گذاری (0، 4، 8، 12، 24 ساعت) با استفاده از دو گوسفند فیستولا زده شده نژاد زل که در حد تامین نیازهای نگهداری تغذیه می شدند، تعیین گردید. تجزیه پذیری موثر ماده ی خشک و پروتئین خام پودر ماهی به طور معنی داری کمتر از کنجاله ی سویا بود (05/0p<). از نظر تجزیه پذیری موثر ماده ی خشک ب...

15 صفحه اول

اثر نسبت های مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر بازده نیتروژن و بیان ژن ut-b در بره های در حال رشد بلوچی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه بر کنترل نیتروژن اوره ای بازگردانده شده به شکمبه و تنظیم بیان ژن ناقل اوره، از سه راس بره نر بلوچی یکساله (2±30 کیلوگرم) مجهز به فیستولای شکمبه ای در قالب طرح چرخشی متوازن در زمان، استفاده شد. تیمار ها دارای سطح پروتئین خام یکسان و به ترتیب دارای سطوح مختلف پروتئین قابل تجزیه به پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه 8...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
پژوهش های تولیدات دامی

جلد ۴، شماره ۸، صفحات ۳۵-۴۵

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023